قاچاق کالا، جرمی مهم از دید دولت
دولت به عنوان اصلی ترین و مهمترین مرکز و متولی اقتصاد هر جامعه و هر کشوری محسوب می شود. دولت همواره به دنبال این است که به شکل های مختلف اقتصاد را کنترل کند و آن را به سمتی که می خواهد هدایت کند. از این رو کاملا طبیعی است که با هر نوع اخلال در روند این مدیریت و کنترل جریان اقتصادی مخالف باشد و به نوعی از قانون گذار بخواهد این نوع رفتارها را جرم تلقی کند.
از این رو در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران قاچاق کالا به عنوان یک جرم شناخته شده است. اگر بخواهیم کمی فنی تر به مفهوم قاچاق کالا نگاه کنیم، هر نوع جا به جایی کالا از نقطه ای به نقطه ای دیگر بدون مجوز دولتی یا جابه جایی بدون توجه ممنوعیت های دولتی را می توان قاچاق کالا دانست.
همانطور که در این تعریف مشخص است لزوما قاچاق کالا وارد کردن یا خارج کردن کالا از کشور نیست. بلکه ممکن است در مورد برخی از کالا ها خروج آن ها از شهر و انتقال به شهر دیگر ممنوعیت هایی وجود داشته باشد یا دولت تصمیم بگیرد در زمانی خاص برخی ممنویت ها ایجاد کند. در این صورت هر نوع جا به جایی کالا بر خلاف این ممنوعیت به عنوان جرم قاچاق کالا در نظر گرفته می شود.
پس جرم قاچاق کالا چندان اتفاق بعید یا دور از ذهنی نیست. عدم آشنایی با قوانین تجاری دولت و عدم آگاهی از برخی ممنوعیت ها می تواند شما را درگیر این دعوی نسبتا پر هزینه کند. البته قبول داریم که رایج ترین نوع قاچاق کالا وارد کردن کالا به داخل یا خارج کردن آن از کشور بدون مجوز می باشد. با این حال این تعریف را سعی کردیم به نوعی بیان کنیم که مشخص باشد قاچاق کالا محدود به ورود کالا به داخل یا خارج کردن آن از کشور بدون مجوز نیست.
حال بر اساس این مفهوم و این شناختی که به دست آوردیم می توانیم کم کم در رابطه با لایحه در خصوص قاچاق کالا صحبت کنیم. با ما همراه باشید.
لزوم لایحه در خصوص قاچاق کالا
حال سوال مهمی که باید در مورد آن پاسخ دهیم این است که اگر خواسته یا ناخواسته درگیر دعوی یا پرونده جرم قاچاق کالا شدیم چه باید بکنیم؟
آن چیزی که از همان ابتدا مشخص است این است که شاکی شما در این پرونده و دعوی کسی جز دولت نخواهد بود. در واقع این دولت است که به عنوان متولی امر اقتصاد و به عنوان مدعی العموم شما را به عنوان یکی از مهره های برهم زننده اقتصاد مقصر می داند و به عنوان خواهان در دادگاه حضور دارد.
توجه داشته باشید که هر جرم برای اثبات باید از سه رکن اساسی پیروی کند. این سه رکن عبارتند از رکن مادی، معنوی و قانونی. زمانی یک جرم قابل اثبات است که این سه رکن را داشته باشد. در مورد جرم قاچاق مالا رکن مادی عبارت است ضرر مالی و مادی که به فردی خاص یا به گروهی از افراد جامعه وارد می شود. در جرم قاچاق کالا عملا دولت معتقد است که این رفتار باعث ایجاد ضرر های اقتصادی مشخص و مهمی به جامعه شده است. در مورد رکن معنوی نیز باید علت و نیت کار مشخص شود. یعنی باید برای قاضی مشخص شود که چرا این فرد دست به چنین کاری زده است. بنابراین داشتن انگیزه، فارغ از نوع انگیزه و توجیه پذیر بودن آن، یکی از ارکان اثبات جرم است. این که شما به دلیل نیاز مالی یا هر دلیل دیگری دست به قاچاق کالا زده باشید به هر حال انگیزه و نیت قبلی لازم را داشته اید. اما اگر ناخواسته یا ندانسته در یک عمل قاچاق قرار گرفته باشید و ثابت شود معاونت شما در این قاچاق معلول عدم اطلاع شماست، احتمالا تبرئه خواهید شد. اما رکن سوم نیز به معنی ظرف قانونی عمل است. یعنی زمانی یک عمل جرم تلقی می شود که مصداق آن در قانون ذکر شده باشد. به بیان ساده تر قانون جرم و مصادیق آن را تعریف کرده است. زمانی یک فعل جرم محسوب می شود که در این تعریف بگنجد.
این تمام چیزی است که شما برای دفاع از خود در لایحه در خصوص قاچاق کالا نیاز دارید. یعنی شما در لایحه در خصوص قاچاق کالا باید سعی کنید بر اساس حداقل یکی از ارکان گفته شده خود را از جرم مبری بدانید و یا حداقل کاری کنید که مجازات کمتری برای شما در نظر گرفته شود. البته مسلما این کاری است که از عهده وکیل کارکشته و با تجربه بر می آید و انتظار نمی رود که شما بتوانید به سادگی این کار را به تنهایی انجام دهید.
آن چیزی که می تواند در تنظیم لایحه در خصوص قاچاق کالا به شما کمک کند!
مسلما وکیل شما می داند که از چه طریقی لایحه در خصوص قاچاق کالا را باید تنظیم کند اما به هر حال توجه به چند نکته می تواند جالب توجه باشد.
همانطور که در بالا بیان کردیم آن چیزی که شما در تنظیم لایحه در خصوص قاچاق کالا باید به آن توجه داشته باشید عمدتا سه رکن اساسی جرم قاچاق کالا یعنی رکن مادی، معنوی و قانونی است.
معمولا در تنظیم لایحه در خصوص قاچاق کالا توجهی به بعد مادی نمی شود. زیرا اساسا این بعد اثبات شده و یا رد اثبات آن کار بسیار مشکلی است. این که رو به روی شما دولت قرار دارد نیز موضوع را سخت تر می کند.
در مورد رکن قانونی نیز غالبا نمی توان کاری از پیش برد. زیرا قانون بسیار ساده و صریح در مورد قاچاق کالا صحبت کرده است و به سادگی نمی توان فعل صورت گرفته را از این ظرف خارج کرد.
بنابراین تنها راه نجات شما استفاده از رکن معنوی است. در واقع شما در لایحه در خصوص قاچاق کالا باید به این نکته اشاره کنید که اساسا هیچ اطلاعی از مجرمانه بودن این فعل نداشته اید. در صورتی که مدارک کافی برای این ادعا ندارید. باید قبول کنید که مجرم هستید و از این به بعد باید در لایحه در خصوص قاچاق کالا باید به دنبال تقلیل مجازات باشید. این ها نکات بسیار مهم و تاثیر گذار در تنظیم لایحه در خصوص قاچاق کالا محسوب می شود.
