ممانعت از حق عبور و مرور

در این مقاله قصد داریم به ممانعت از حق عبور و مرور بپردازیم. یکی از مواردی که این روزها بسیار در دادگاه ها و دادسراها با آن برخورد می کنیم شکایت هایی مبنی بر ممانعت از حق عبور و مرور می باشد که هر کدام بحث هایی جداگانه و مربوط به مکان های متفاوت می باشد. در این مقاله سعی داریم شما را با آنها آشنا کنیم.

در این مقاله مطالب زیر را فرا خواهید گرفت:

1. ممانعت از حق عبور و مرور به چه معنی می باشد؟
2. ارکان ممانعت از حق عبور و مرور چگونه است؟
3. ممانعت از حق عبور و مرور چه حکمی دارد؟
4. چه مراجع صالحی قادر به رسیدگی به دعوی رفع ممانعت از حق عبور و مرور را دارند؟

ممانعت از حق عبور و مرور به چه معنی می باشد؟

ممانعت از حق عبور و مرور نوعی مزاحمت برای کسانی می باشد که حق عبور از ملک یا زمینی را دارند اما شخصی دیگر مانع از عبور و مرور آن فرد می شود، در این مورد شخص مکان را تصرف نکرده است فقط مانعی جهت استفاده فرد از حق قانونی خودش می باشد. در کل ممانعت در این تعریف به معنی ضمانت کردن اجرای روشی می باشد که در مواد 97 قانون به این صورت می باشد:

“هر زمان که شخصی از گذشته در ملک یا مکانی حق راه عبور و مرور به زمین یا ملک خود را داشته است شخص صاحب ملک یا زمین قادر نخواهد بود از عبور و مرور آن فرد ممانعت نماید و همینطور دیگر حقوق از جمله: حق عبور شبکه آب، برق و ..”

ارکان ممانعت از حق عبور و مرور چگونه است؟

جهت تنظیم شکایت در رابطه با ممانعت از حق عبور و مرور باید مدارک و اسنادی را جهت ارائه و گرفتن حق قانونی خود در دست داشته باشید که از آن طریق بتوان به حق قانونی خود رسید. از جمله این مدارک و سوابق عبارتند از: سابقه استفاده از ملک و عبور و مرور در مکان یا ملک مورد نظر، ثابت کردن وجود موانع جدید و وجود شاهدان می باشد.

شخص خواهان در خصوص ایجاد مزاحمت و ممانعت از حقوق خود باید ثابت نماید که موضوع شکایت پیش از ایجاد مزاحمت در اختیار و استفاده آن شخص بوده و در وصف مالکیت ملک مورد نظر می شود گفت: احتیاجی نیست مالکیت و قانونی بودن تصاحب سوابق شخص خواهان کسب گردد، حتی تقاضای خلاف این مورد نیز از طرف شخص خوانده مورد قبول نخواهد بود، و از طرفی نیز اگر سلطه شخص بر ملک یا حقش ثابت نشود یا تسلط او گسسته و یا قابل قبول برای هیچ شخصی نباشد، همینطور اگر مالکیت و حق او در شک و تردید قرار گیرد و شاهدانی در خصوص شهادت از حقوق فرد وجود نداشته باشد، همچین موردی از نظر قانون مالکیت محصوب نمی گردد.

ایجاد موانع را که ایجاد کردن مانع و یا به وجود آوردن شرایطی جهت جلوگیری از استفاده از چیزی می باشد که در اصطلاح الزام است که هر نوع کار و عللی که جهت پیشگیری از استفاده و بهره بردن خواهان از حق قانونی خود به کار گیرد را تعریف نمود. در این صورت هر گونه عملی که استفاده از حقوق حاصل یا بهره بردن خواهان را محدود نماید در مالکیت شکایت جلوگیری از حق می باشد.

ممانعت از حق عبور و مرور چه حکمی دارد؟

ایجاد مزاحمت و جلوگیری از حق در مواد 690 قانون مجازات یک نوع جرم می باشد و البته با در نظر گرفتن و رعایت کردن شروط موجود در مواد ذکر شده که اطلاع می دهد هر شخصی با استفاده از صحنه سازی از جمله: کشیدن دیوار، جا بجا نمودن فاصله و مرز مورد نظر، از بین بردن مرز، ایجاد چاه، زراعت و مانند این موارد اقدام به تهیه شواهد و آثار نماید، مجازات او به 30 روز الی یک سال زندان محکوم می گردد و دادگاه وظیفه دارد حکم به رفع مزاحمت در حق عبور و مرور و لاغیر دهد.

در صورتی که این مزاحمت بعد از اجرای حکم و رای دادگاه مجددا صورت گیرد و مانع از حق عبور و مرور شوند مجازات آنها به حکم کیفری تبدیل خواهد شد، به شکلی که این مورد در مواد 693 کتاب قانون این گونه مطرح شده است که اگر شخصی توسط حکم داده شده از طرف دادگاه به صورتی که در هیچ شرایطی قابل تجدید نظر نباشد محکوم به ایجاد مزاحمت و یا رفع مانع باشد پس از انجام حکم دادگاه مجددا ایجاد مزاحمت نماید به غیر از حکم رفع ممانعت مجازات به زندان از 6 ماه الی 2 سال می گردد.

چه مراجع صالحی قادر به رسیدگی به دعوی رفع ممانعت از حق عبور و مرور را دارند؟

با توجه به مواد 12 قانون مدنی شکایت در مورد ملک غیر منقول شامل شکایت مالکیت, ایجاد مانع، ممانعت از حق عبور و مرور، به تصرف در آوردن خصمانه و دیگر موارد راجب به آن در دادگاهی انجام می شود که مال و مورد شکایت در آن شهر یا محل وجود دارد.

امیدوارم این مقاله پاسخگوی سوالات شما باشد.