در این مقاله قصد داریم موضوع احتمال تغییر رای در دیوان عالی کشور را مورد بررسی قرار دهیم. به این موضوع دقت کنید که دیوان عالی کشور بالاترین و عالی ترین مرجع رسیدگی به پرونده ها در قوه قضائیه می باشد که ساختاری خاص برای رسیدگی به پرونده ها در آن وجود دارد که این ساختار را بررسی خواهیم کرد.
اگر به دنبال وکیل دیوان عالی کشور هستید با مشاوران ما تماس بگیرید
09121304085
برای دریافت مشاوره از وکیل دیوان عدالت اداری کلیک کنید.
گفتیم که دیوان عالی کشور ساختاری خاص برای رسیدگی به پرونده ها دارد اما نکته مهم و جالب این است که پرونده های دیوان عالی کشور خود هم بسیار خاص به حساب می آیند و هر پرونده ای در دیوان رسیدگی نمی شود.
این که چه پرونده هایی به دیوان کشور می رود و چگونه بررسی می شود و اینکه احتمال تغییر رای در دیوان عالی کشور به چه میزان است، موضوعایی هستند که در این مقاله به طور دقیق آن را بررسی خواهیم کرد. اگر می خواهید در رابطه با این موضوعات اطلاعاتی کسب کنید، پیشنهاد می دهیم با ما همراه باشید.
در این مقاله قصد داریم به سوال های زیر پاسخ دهیم:
روند دادرسی و بررسی پرونده ها در قانون جمهوری اسلامی ایران چگونه است؟
پرونده های دیوان عالی کشور چه ویژگی های خاصی دارند؟
احتمال تغییر رای در دیوان عالی کشور چقدر است؟
اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور چگونه انجام می شود؟
فرجام خواهی در قانون جمهوری اسلامی ایران به چه معنی است؟
ساختار اداری دیوان عالی کشور چگونه است؟
جلسات دیوان عالی کشور چه گونه تشکیل می شود؟
قاضی های دیوان عالی کشور چه ویژگی های خاصی دارند؟
وکیل های متخصص دیوان عالی کشور چه ویژگی هایی دارند؟
یک قاضی خوب چه ویژگی هایی دارد؟
یک وکیل خوب چه ویژگی هایی دارد؟
روند دادرسی و بررسی پرونده ها در قانون جمهوری اسلامی ایران چگونه است؟
برای آن که بتوانید شکایت خود را به محاکم قضایی تقدیم کنید در ابتدا باید بدانید که پرونده شما کیفری است یا حقوقی، زیرا نحوه شکایت هر یک با دیگری متفاوت خواهد بود. در ابتدا به شما توصیه می کنیم که در رابطه با پرونده های حقوقی و قضایی خود با هر کسی مشورت نکنید. وکیل ها و مشاورین قضایی تنها کسانی هستند که می توانند اطلاعات درست و صحیح در رابطه با مسائل حقوقی به شما ارئه دهند، زیرا این مسائل بسیار پیچیده هستند و ریزه کاری فراوانی دارند.
در ابتدا شکایتی که تنظیم می کنید در دادسرا یا شورای حل اختلاف تعیین شعبه خواهد شد. تعیین شعبه با توجه به موضوع پرونده انجام می شود، اما تعیین آن که در شورای حل اختلاف به پرونده رسیدگی شود یا در دادسرا موضوعی است که به میزان مبلغ پرونده بستگی دارد.
یعنی اگر در پرونده در مورد مبلغی پول شکایت کرده باشید یا این که در مورد ملکی باشد، مقدار هزینه آن در تعیین دادسرا یا شعبه حل اختلاف موثر خواهد بود.
بعد از آن که در دادسرا یا شعبه حل اختلاف به پرونده رسیدگی شد و مدارک لازم جمع آوری شد پرونده با تمام مدارک به دادگاه فرستاده می شود. به این موضوع مهم دقت داشته باشید که در دادسرا یا در شعبه حل اختلاف هیچ حکمی صادر نخواهد شد. در این مرحله فقط پرونده بررسی خواهد شد و حکم نهایی را قاضی در دادگاه صادر خواهد کرد.
بعد از آن که پرونده به دادگاه فرستاده شد باید تعیین شعبه شود. در دادگاه هم تعیین شعبه بر اساس موضوع پرونده انجام خواهد شد. بعد از تعیین شعبه قاضی جلسه هایی با طرفین پرونده تشکیل خواهد داد که اظهارات آن ها را بشنود و تصمیم گیری کند. سپس با توجه به مدارکی که در پرونده وجود دارد و همچنین اظهارات طرفین در جلسات دادگاه نتیجه گیری می کند و رای صادر می کند.
نکته مهم
نکته مهمی که در این جا باید به آن توجه کنید این است که طرفین پرونده می توانند در وقتی مقرر نسبت به رای صادر شده در دادگاه اعتراض کنند. البته لازم به ذکر است که برای اعتراض باید مدارکی معتبر و قانون پسندانه ارائه دهند و تنها استفاده از لفظ اعتراض دارم مناسب نخواهد بود. نکته دیگر این است که طی قانون مجازات اسلامی تصویب شده در سال های اخیر نمی توان به تعدادی از جرم ها اعتراض کرد.
بعد از آن که هر یک از طرفین پرونده اعتراض خود را ثبت کردند و اگر مدارک آن ها محکمه پسند بود، پرونده به دادگاه تجدیدنظر ارجاع داده می شود. در این مرحله هم در دادگاه تجدیدنظر جلساتی برای پرونده تشکیل خواهد شد و با توجه به مدارک اضافه شده به پرونده و با توجه به اظهارات طرفین، قاضی پرونده حکم صادر می کند. لازم به ذکر است که حکم صادر شده دیگر قابلیت اعتراض نخواهد داشت.
به طور کامل بخواهیم این مورد را توضیح دهیم باید بگوییم که می شود به حکم صادره اعتراض کرد اما شرایط این اعتراض بسیار ویژه و خاص است. البته بعد از آن که به این حکم اعتراض شود دیگر در دادگاه تجدیدنظر نمی توان به آن رسیدگی کرد، بلکه در مقامی بالاتر یعنی در دیوان عالی کشور به این پرونده رسیدگی می شود. در رابطه با این موضوع در ادامه مطالب به طور کامل توضیح خواهیم داد تا بیشتر و بهتر با آن آشنا شوید و اطلاعات کاملی در رابطه با این موضوعات به دست آورید.
پرونده های دیوان عالی کشور چه ویژگی های خاصی دارند؟
در مطالب بالاتر به این موضوع اشاره کردیم در صورتی که هر یک از طرفین پرونده به حکم صادره از دادگاه تجدید نظر اعتراض داشته باشند می توانند با توجه به مدارکی که در دست دارند به دیوان عالی کشور شکایت کنند. البته شکایت در دیوان عالی کشور با شکایت در دادگاه های معمولی متفاوت خواهد بود.
پرونده هایی که به دیوان عالی کشور راه پیدا می کنند باید قبل از آن حتما در دادگاه های عمومی و دادگاه تجدیدنظر بررسی شده باشند. اگر در زمان بررسی و دادرسی پرونده ای رای صادر شده در دادگاه عمومی با رای صادر شده در دادگاه تجدیدنر تفاوت بسیاری داشته باشد و قاضی پرونده بدون توجه به مدارک موجود و اظهارات طرفین تصمیمی گرفته باشد، طرف پرونده می تواند اعتراض خود را به دیوان عالی کشور ببرد و ادامه روند دادرسی را در دیوان پیگیری کند.
البته توجه داشته باشید که برای پیگیری در دیوان عالی کشور بهتر است از یک وکیل مجرب و ماهر کمک بگیرید تا روند پیگیری بهتر و سریعتر انجام شود. در ادامه مطالب به این موضوع می پردازیم که یک وکیل ماهر و کار بلد چه ویژگی هایی دارد و چگونه می توان ان را شناسایی کرد. البته به این معنی نیست که بدون وکیل نتوان پرونده های دیوان را رسیدگی کرد. اگر در رابطه با این موضوع ها علاقه مند و کنجکاو شده اید تا انتهای مطالب با ما همراه باشید.
احتمال تغییر رای در دیوان عالی کشور چقدر است؟
در رابطه با این سوال اگر بخواهیم به طور خلاصه جواب دهیم باید بگوییم که احتمال تغییر رای در دیوان عالی کشور وجود دارد اما به همان سادگی که تصور می کنید نیست. حکمی که در دیوان عالی کشور صادر می شود، طبق بررسی های کامل و پیچیده انجام شده صادر خواهد شد و این سبب می شود که احتمال خطا در حکم نهایی بسیار کم باشد.
اما باز هم می توان شاهد تغییر در این حکم ها بود. البته تغییر حکم در دیوان عالی کشور اعاده دادرسی نامیده می شود. توجه داشته باشید که شرایط اعاده دادرسی از چیزی که تصور می کنید پیچیده تر است و به راحتی انجام نخواهد شد. شرایط اعاده دادرسی را در ادامه مطالب به طور کامل بررسی خواهیم کرد.
در این جا باید به این موضوع مهم اشاره کنیم که اگر پرونده ای خاص دارید که در دیوان عالی کشور بررسی می شود و وکیلی به شما قول اعاده دادرسی داده است مواظب باشید.
زیرا اعاده دادرسی مراحل پیچیده ای دارد و شامل همه افراد نخواهد شد. متاسفانه تعدادی از وکیل ها هستند که تنها به سود مالی خود می اندیشند و به موکل را با وعده های پوچ امیدوار می کنند و از قبل آن خود سودهای کلان می برند.
همانطور که در مطالب بالا هم گفتیم در روند پیگیری پرونده های حقوقی و قضایی خود با تنها کسانی که می توانید مشورت کنید وکلا و مشاوران قضایی هستند، اما به این موضوع مهم هم توجه کنید که طبق مطالب بالا امکان سود بردن وکیلی خاص وجود خواهد داشت، پس به شما پیشنهاد می دهیم اگر پرونده ای در دیوان عالی کشور دارید از دو وکیل یا یک وکیل و یک مشاور حقوقی کمک بگیرید یا مشورت کنید تا بدانید که از شما سوء استفاده نخواهد شد.
اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور چگونه انجام می شود؟
اگر پرونده ای خاص داشته باشید و برای آن حکمی صادر شده باشد ممکن است که وکیل پرونده به شما بگوید که می توان اعاده دادرسی کرد. اما اعاده دادرسی به چه معنی است و در چه مواردی می توان از آن استفاده کرد. لازم به ذکر است که اعاده دادرسی جز در مواقعی ویژه و خاص قابل اجرا نیست و نمی توان از آن بهره برد.
اما سوال مهمی که باید به آن پاسخ داد این است که اصلا اعاده دادرسی به چه معنی است؟ در پاسخ باید بگویم که به باطل کردن حکم صادر شده اعاده دادرسی می گویند. البته توجه داشته باشید که اعاده دادرسی یا همان باطل کردن حکم از چیزی که تصور می کنید پیچیده تر است و باید شرایط ویژه و خاصی برای آن وجود داشته باشد. در ادامه قصد داریم این شرایط خاص را برای شما شرح دهیم.
اگر کسی به حکم قتل در زندان به سر ببرد و منتظر اجرای حکم قصاص باشد، اما شخصی که او برای به قتل رساندنش مجرم شناخته شده است زنده باشد می توان درخواست اعاده دادرسی داد و باید بسیار سریع به آن رسیدگی شود.
در مواردی اگر جرمی رخ داده باشد که تنها یک نفر می تواند ان را انجام دهد، اما چند نفر به طور همزمان به انجام آن جرم محکوم شده باشند می توان درخواست اعاده دادرسی داد.
اگر برای یک جرم حکمی برای شخصی صادر شود، اما بعد از مدتی به این نتیجه برسند که کس دیگری آن جرم را انجام داده است، شخص اول می تواند اعاده دادرسی کند.
در مواردی ممکن است شخصی برای انجام دادن جرمی خاص در زندان به سر ببرد و در زمان زندانی بودنش جرمی دیگر به آن او ثبت شود. در این حالت می توان برای جرم دوم درخواست اعاده دادرسی ارائه کرد.
گاهی ممکن است فردی را به جرمی خاص محکوم کنند، اما بعد از گذشت مدتی برای قاضی این اطمینان به وجود بیاید که در ابتدا اشتباه کرده است و شخص بی گناه بوده است، در این حالت می توان شاهد اعاده دادرسی بود.
گاهی شخصی برای جرمی خاص محکوم می شود و بعد از مدتی قاضی به این نتیجه می رسد که عمل انجام شده اصلا جرم نبوده است، در این حالت هم می توان درخواست اعاده دادرسی داد و دیگر نیازی نخواهد بود که شخص ادامه محکومیت خود را بگذراند.
برای تکمیل بحث اعاده دادرسی باید به این موارد اشاره کنیم که درخواست اعاده دادرسی به دیوان عالی کشور فرستاده می شود زیرا همانطور که گفتیم بالاترین مرجع قضایی در ایران می باشد. توجه داشته باشید که رئیس قوه قضائیه می تواند رای دیوان عالی کشور را نقض کند، البته این در شرایطی است که اسناد و مدارک کافی برای ناعادلانه بودن آن رای در اختیار داشته باشد.
در نهایت می توان گفت که رئیس قوه قضایه می تواند ریاست شعبه ای خاص برای بررسی اعاده دادرسی را بر عهده داشته باشد و خود شخصا به موضوع آن پرونده رسیدگی کند. البته این موضوع در شرایط بسیار ویژه و خاص اتفاق می افتد و در بقیه موارد قاضی های دیوان عالی ریاست جلسه را بر عهده خواهند داشت.
فرجام خواهی در قانون جمهوری اسلامی ایران به چه معنی است؟
فرجام خواهی کلمه ای است که در دادگاه های تجدیدنظر آن را به تعداد دفعات متعدد می شنوید و اگر علم حقوقی نداشته باشید نمی دانید که به چه معنی می باشد و در کجا آن را استفاده می کنند. در مطالب بالا روند دادرسی در قانون جمهوری اسلامی ایران را شرح دادیم و گفتیم که آخرین مرحله (اگر دیوان عالی کشور را در نظر نگیریم) دادگاه تجدید نظر می باشد، گفتیم که رای صادر شده در دادگاه تجدیدنظر قابلیت اعتراض ندارد و قطعی است.
حال سوال پیش می آید که اگر یکی از طرفین پرونده به هر دلیلی نتواند در دادگاه حاضر شود نتیجه رسیدگی به پرونده چه خواهد شد؟ البته دلایل عدم حضور شخص یا وکیل وی باید کاملا منطقی باشد و دلایل واهی و غیر منطقی برای دادگاه قابل قبول نخواهد بود. اگر شخص یا وکیل وی بتواند با ارائه سند و مدرک ثابت کند و عدم حضور وی دلیلی منطقی دارد می تواند از حق خود دفاع کند.
در این جا کلمه فرجام خواهی معنی پیدا می کند. شخص غایب در جلسه دادگاه تجدیدنظر (به دلایل موجه و منطقی) می تواند فرجام خواهی کند و درخواست جلسه ای دیگر داشته باشد تا بتواند در آن حضور داشته و از خود دفاع کند. به این موضوع دقت داشته باشید که برای فرجام خواهی حتما باید در جلسه غایب بود و در غیر این صورت نمی توان از آن استفاده کرد.
در رابطه با فرجام خواهی باید به نکته های مهمی دقت داشته باشید:
اول این که دلایل شما برای غیبت باید مورد تائید دادگاه باشد، به عنوان مثال اگر تصادف کرده باشید یا از زمان جلسه دادگاه (باز هم به دلایل منطقی) خبر نداشته باشید می توانید اقدام به فرجام خواهی کنید.
نکته بعدی این است که برای فرجام خواهی هم زمان محدودتی مقرر شده است و تنها در این زمان می توانید درخواست فرجام خواهی خود را به دادگاه تقدیم کنید. بدیهی است با گذشت زمان مقرر شده به درخواست شما رسیدگی نخواهد شد.
نکته دیگری که باید به آن توجه ویژه شود این است که بعد از آن که درخواست فرجام خواهی از سوی دادگاه قبول شد جلسه ای در دادگاه تجدیدنظر برگزار خواهد شد. یعنی می توان گفت که جلسه تجدیدنظر با جلسه فرجام خواهی ارزشی مساوی و برابر دارند. البته این نکته کاملا عادلانه است شخص جلسه دادگاه تجدیدنظر را از دست داده است و طبیعی است که باید در جلسه ای با همان ارزش حضور مجدد داشته باشد.
ساختار اداری دیوان عالی کشور چگونه است؟
در ابتدا قبل از آن که اطلاعاتی در رابطه با ساختار اداری دیوان عالی کشور ارائه دهیم باید بگویم که این دیوان چه وظایفی بر عهده دارد. توجه داشته باشید که دیوان عالی کشور به عنوان عالی ترین و بالاترین مرجع در بین مراجع قضایی کشور ایران اسلامی به حساب می آید. از اصلی ترین وظایف این مرجع می توان به نظارت بر اجرای قانون اشاره داشت.
اجازه دهید برای آن که موضوع قابل فهم باشد آن را این گونه شرح دهیم. در قانون جمهوری اسلامی ایران مراجع قضایی وجود دارد که اشخاص می توانند شکایت خود را به این مراجع تقدیم کنند. این مراجع قانونی همان دادسراها و … می باشند. حال وظیفه اصلی دیوان عالی کشور این است که به نحوه اجرای قانون در این مراجع قضایی نظارت داشته باشد تا قانون به طور صحیح اجرا شود.
البته توجه داشته باشید که این تنها وظیفه دیوان عالی کشور نخواهد بود. علاوه بر مورد ذکر شده دیوان عالی کشور وظیفه دارد که مراجع قضایی مختلف را به طور متحد در کنار یکدیگر نگه دارد. حفظ وحدت رویه وظیفه ای سخت و البته بسیار مهم می باشد. در مواقع خاص دیوان عالی کشور این قدرت را دارد که به اعمال و تصمیم های رئیس جمهور هم نظارت داشته باشد!
در بالا به این مطلب اشاره کرده ایم که چه درخواست هایی به دیوان عالی کشور ارسال می شوند. برای بررسی به پرونده های مردمی، دیوان عالی کشور شعبه های متعددی دارد که در هر شعبه یک قاضی و دو مستشار (در رابطه با این موضوع توضیحاتی ارائه خواهیم داد) حضور دارند.
نکته مهمی که در رابطه با جلسات دیوان عالی کشور باید بدانید این است که جز در مواقع خاص نیازی به حضور طرفین پرونده نخواهد بود.
در مطالب بالا به این موضوع اشاره کردیم که اگر هر یک از طرفین پرونده به رای صادر شده در دادگاه تجدیدنظر اعتراض داشته باشند و رای صادر شده در دادگاه تجدیدنظر با رای صادره در دادگاه عمومی تفاوت بسیاری داشته باشد، می توان پرونده را در دیوان عالی کشور پیگیری کرد.
حال توجه داشته باشید که رای صادر شده در دیوان عالی کشور به این صورت می باشد که یا رای صادره در دادگاه تجدیدنظر را نفی می کند یا آن را تائید می کند و در دیوان عالی کشور رای جدیدی صادر نخواهد شد.
جلسات دیوان عالی کشور چه گونه تشکیل می شود؟
در رابطه با نحوه تشکیل جلسات در دیوان عالی کشور باید بگوییم که در هر جلسه سه نفر باید حضور داشته باشند. یکی از آن ها قاضی و دو نفر دیگر مستشار هستند. نکته مهمی که در رابطه با تشکیل جلسات دیوان عالی کشور باید به آن توجه داشته باشید این است که برای برگزاری جلسه حضور دو تن از این سه نفر کفایت می کند و جلسه به طور رسمی تشکیل خواهد شد.
اما نکته مهمی که لازم است در رابطه با آن اطلاعات داشته باشید این است که چرا سه نفر؟ و این که هر یک از این افراد در جلسه چه وظیفه ای بر عهده دارند. در ابتدا باید بدانید که ریاست جلسه را قاضی بر عهده دارد. البته بر عهده داشتن ریاست جلسه به این معنی نیست که کم نهایی را هم قاضی صادر خواهد کرد.
در دیوان عالی کشور حکم به این صورت صادر می شود که هر سه نفر حاضر در جلسه باید با یکدیگر مشورت کنند و در نهایت رای صادر شده باید مورد تائید هر سه نفر باشد.
در صورتی که در رای نهایی اختلاف نظری وجود داشته باشد می توانند به اکثریت آرا (یعنی دو نفر از سه نفر) بسنده کرد.
نکته قابل توجه این است؛ همانطور که گفتیم برای تشکیل یک جلسه دیوان عالی کشور حضور دو تن کفایت می کند، در چنین شرایطی برای آن که رای نهایی قابلیت اجرایی داشته باشد باید هر دو تن نظری واحد داشته باشند.
لازم به ذکر است که اگر چه برای تشکیل یک جلسه در دیوان عالی کشور حضور دو تن کافی است، اما برای ان که روند بررسی یک پرونده به طور کامل و درستی در زمان کوتاهی پیگیری شود، بهتر است که هر سه نفر در جلسه حضور داشته باشند تا بتوانند با یکدیگر مشورت کنند و رای بهتری را صادر کنند.
قاضی های دیوان عالی کشور چه ویژگی های خاصی دارند؟
همانطور که در مطالب بالا هم به این مورد اشاره کرده ایم پرونده هایی که به دیوان عالی کشور می روند با پرونده های معمولی متفاوت هستند، پس انتظار می رود که قاضی دیوان عالی کشور تخصص و مهارت بالا و البته تجربه بیشتری هم داشته باشد تا بتواند از عنده چنین پرونده هایی بر آید و با رعایت قانون و عدالت حکم صادر کند. لازم به ذکر است که در این جا قصد نداریم ویژگی های عمومی قاضی را توضیح دهیم زیرا این موضوع را در ادامه به طور کامل شرحی ارائه خواهیم داد.
گفتیم که قاضی دیوان عالی کشور باید تجربه کافی داشته باشد. قانون گذار مدت زمان 15 سال را برای کسب تجربه یک قاضی مناسب دیده است. یعنی یک قاضی با سابقه قضاوت 15 ساله می تواند به عنوان قاضی دیوان عالی کشور مشغول به کار شود. البته در این جا استثنایی وجود دارد؛ اگر قاضی مدرک تحصیلی حقوقی کارشناسی ارشد به بالا داشته باشد می تواند با 10 سال سابقه کار هم در دیوان عالی کشور مشغول شود.
اخلاق نیکو
ویژگی دیگری که یک قاضی دیوان عالی کشور باید داشته باشد، اخلاق نیکو، صداقت و البته نیکوکاری است. در کشورهای اسلامی علی الخصوص کشور ایران اسلامی مسند قضاوت همیشه ما را به یاد حضرت علی (ع) می اندازد و کسی که می خواهد در این جایگاه و در دیوان عالی کشور مشغول به کار شود باید محسنات اخلاقی ذکر شده داشته باشد تا بتواند از عهده این کار برآید.
تابعیت ایرانی ویژگی دیگری است که یک قاضی باید داشته باشد. لازم به ذکر است که بدون تابعیت ایرانی داشتن هیچ کس نمی تواند در ایران قضاوت کند و این چیزی است که در قانون اساسی ذکر شده است. در رابطه با تابعیت ایرانی در ادامه مطالب مهمی ارائه خواهیم داد تا بدانید چه کسانی می توانند تابعیت ایرانی داشته باشند.
نداشتن سابقه کیفری
ویژگی دیگری که یک قاضی دیوان عالی کشور باید داشته باشد این است که در مدت زمان فعالیت خود هیچ گونه سابقه کیفری نداشته باشد. اگر بخواهیم این موضوع را با دقت بررسی کنیم می بینیم که کاملا هم درست است، چگونه می شود کسی که قبلا خود جرمی را انجام داده است دیگری را برای انجام جرمی دیگر محاکمه کند؟!
مورد دیگری که یک قاضی که می خواهد در دیوان عالی کشور مشغول به کار شود باید آن را در نظر داشته باشد این است که در سلامت کامل به سر ببرد. سلامت کامل هم از نظر روحی مورد نظر است و هم از نظر جسمی باید به آن توجه شود. کار قضاوت آن هم در عالی ترین و بالاتری سطح یعنی دیوان عالی کشور کاری سخت و طاقت فرسا است که نیاز به بدن و روحی سالم دارد.
در نهایت ویژگی دیگر قاضی دیوان عالی کشور را باید این مورد دانست که وی نباید هیچ گونه اعتیادی به مواد مخدر داشته باشد. به این منظور قبل از آن که قاضی در دیوان عالی کشور مشغول به کار شود از وی آزمایش و تست اعتیاد گرفته خواهد شد. توجه داشته باشید که این کار فقط برای مطمئن شدن و ثبت در پرونده انجام می شود.
وکیل های متخصص دیوان عالی کشور چه ویژگی هایی دارند؟
در رابطه با ویژگی یک وکیل متخصص دیوان عالی کشور باید به این موضوع اشاره کنیم که وکیل در ابتدا باید از فیلتری بگذرد و وکالت پایه یک دادگستری داشته باشد. لازم به ذکر است که وکیل پایه یک دادگستری باید مدرک کارشناسی ارشد یا بالاتر داشته باشد تا بتواند وکالت پرونده های دیوان عالی کشور را قبول کند. البته این تنها شرطی نیست که یک وکیل متخصص دیوان عالی کشور باید داشته باشد.
یک وکیل حاذق که بتواند پرونده های دیوان عالی کشور را به خوبی وکالت کند باید بتواند به خوبی استدلال کند و نتایج استدلال خود را با فن بیانی قوی و شیوه ای مناسب خدمت قاضی ارائه دهد. قاضی های دیوان عالی کشور بسیار حاذق و مجرب هستند و وکیل برای مجاب کردن آن ها باید بتواند به خوبی صحبت کند. البته لازم به ذکر است که این جمله به معنی تملق گویی نیست و تملق در دیوان عالی کشور هیچ نتیجه ای نخواهد داشت.
یک وکیل متخصص دیوان عالی کشور باید علاوه بر اطلاعات مفید حقوقی در رابطه با دیگر پرونده های دیوان هم اطلاعاتی داشته باشد. این مورد کمک می کند که بتواند با استدلال وکلای پیشین هم آشنا شود و تجربه ای مفید برای وی به حساب می آید. البته می تواند از قبل آن به راه های جدیدی هم دست پیدا کند که ممکن است او را به موفقیت و پیروزی نزدیک کند.
اعتماد به نفس
ویژگی دیگری که یک وکیل متخصص دیوان باید داشته باشد را می توان اعتماد به نفس دانست. شاید با خواندن این جمله تعجب کرده باشید و بگویید که یک وکیل در تمام مدت کار حرفه ای خود با قاضی و پرونده سر و کار دارد و طبیعتا اعتماد به نفس خوبی هم دارد که می تواند در جلسات دادگاه از موکل خود دفاع کند، اما باید بگویم که جو حاکم بر جلسات دیوان عالی کشور با جو دادگاه های دیگر تفاوت بسیاری دارد و وکیل اگر اعتماد به نفس بالایی نداشته باشد نمی تواند از عهده آن برآید.
ویژگی دیگری که یک وکیل متخصص دیوان عالی کشور باید داشته باشد تخصص است. به این موضوع دقت کنید که هر وکیل که پروانه وکالت داشته باشد صرفا متخصص نخواهد بود. یک وکیل متخصص است که توانایی حل پرونده های دشوار و سخت را داشته باشد. برای حل این پرونده ها هم نیاز به قدرت استدلال بالا می باشد.
کتاب های قانون
در این جا لازم است به مورد بسیار مهمی اشاره کنیم؛ این که قانون و تبصره های آن در تمام کتاب های قانونی یکی است و هر وکیلی یک نسخه از آن را همواره نزد خود دارد، اما چیزی که باعث می شود وکلا با یکدیگر تفاوت داشته باشند حفظ کردن قانون و تبصره نیست بلکه استدلال قوی و دید متفاوت آن ها است و این استدلال باید به حدی محکم و مطمئن باشد که وکیل با اعتماد به نفسی بالا آن را در جلسه دادرسی بیان کند تا قاضی را مجاب کند که به نفع موکل خود رای را صادر کند.
نکته دیگری که لازم است به آن توجه کنید این است که در جلسات دیوان عالی کشور به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی نباید به فکر فریب قاضی باشید. این فریب می تواند جعل یک سند خاص به عنوان مدرک پرونده یا دروغ گفتن و نقش بازی کردن در مقابل قاضی باشد. انجام چنین اعمالی سبب می شود که رای به ضرر شما صادر شود.
یک قاضی خوب چه ویژگی هایی دارد؟
در ابتدا باید به این موضوع اشاره کنیم که قضاوت کاری است که ائمه بر عهده داشته اند. حضرت علی (ع) به عنوان قاضی در جامعه اسلامی قضاوت می کرد و در همه حکم های خود عدالت و برابری را به بهترین شکل ممکن برقرار می کرد و هیچکس نمی توانست مدعی شود که ایشان به ناحق حکم داده است. پس قضات به جایگاه حضرت علی (ع) تکیه می زنند و در تمام مراحل کار باید راه و شیوه ایشان را سرلوحه کار خود قرار دهند تا بتوانند به بهترین شکل ممکن وظیفه خود را ادا کنند.
برای آن که ویژگی های یک قاضی خوب را بررسی کنیم می توانیم آن را از چندین جهت بررسی کنیم. امام علی (ع) ویژگی های یک قاضی خوب را به طور کامل شرح داده اند. امام خمینی (ره) هم ویژگی هایی که یک قاضی باید داشته باشد را توضیح داده اند. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم ویژگی های قاضی توضیح داده شده است. در این جا ما قصد داریم ویژگی های یک قاضی را از دید قانون اساسی بررسی کنیم.
ایمان و عدالت
مهم ترین ویژگی یک قاضی ایمان و عدالت او می باشد. کاملا واضح و مشخص است که یک قاضی برای برقراری عدالت باید در ابتدا خود فردی عادل باشد. چگونه می توان از کسی که خود بویی از عدالت نبرده است انتظار داشت که عدالت را اجرا کند؟ در رابطه با ایمان هم همین موضوع صادق است.
قانون جمهوری اسلامی ایران بر اساس دین اسلام تعیین شده است و اگر کسی ایمان کافی به این دین نداشته باشد چگونه می توان انتظار داشت که قوانین آن را به طور صحیح اجرا خواهد کرد؟
ویژگی دیگری که یک قاضی باید داشته باشد طهارت مولد است. اگر بخواهیم طهارت مولد را شرح دهیم باید بگوییم که به معنی حلال زاده بودن می باشد. یعنی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ذکر شده است که شخصی که در جایگاه قضاوت قرار دارد باید حلال زاده باشد تا بتواند قضاوت کند در غیر این صورت نمی تواند قاضی شود.
تابعیت ایرانی
ویژگی دیگری که در قانون برای قضات در نظر گرفته اند تابعیت ایرانی است. در قانون ایران کسی تابعیت ایرانی دارد که پدری ایرانی داشته باشد (البته به تازگی قصد دارند این قانون را تصویب کنند که شخصی با مادر ایرانی هم می تواند تابعیت ایرانی داشته باشد) یعنی یک قاضی باید پدری ایرانی داشته باشد. ویژگی دیگر یک قاضی این است که خدمت سربازی را گذرانده باشد یا به دلایل معقول معاف شده باشد. در غیر این صورت نمی تواند قضاوت کند.
ویژگی دیگری که برای قضات در قانون اساسی در نظر گرفته شده است این می باشد که اجازه قضا یا اجازه اجتهاد را از شورای عالی قضایی گرفته باشد. لازم به ذکر است که موارد ذکر شده در قانون اساسی ذکر شده اند و از بیان کردن موارد واضحی مانند بلوغ و عقل و میزان تحصیلات خودداری کرده اند. البته لازم به ذکر است که یک قاضی خوب باید اخلاق نیکویی هم داشته باشد.
یک وکیل خوب چه ویژگی هایی دارد؟
در مطالب بالاتر به این موضوع اشاره کردیم که یک وکیل متخصص دیوان عالی کشور باید چه ویژگی هایی داشته باشد. اما اگر بخواهیم با شما صادق باشیم باید بگوییم که تعداد کمی از پرونده ها به دیوان عالی کشور می روند و برای حجم عظیمی از آن ها در دادگاه های عمومی یا نهایت دادگاه تجدیدنظر حکم نهایی صادر می شود
و هیچ یک از طرفین پرونده هم به آن معترض نخواهند بود. همین امر موجب شد تا ویژگی های یک وکیل خوب و کار بلد را هم برای شما شرح دهیم تا در صورت نیاز بدانید که با توجه به شرایطی می توانید وکیل خوبی را انتخاب کنید.
در ابتدا باید بگوییم که یک وکیل خوب باید تخصص و مهارت کافی برای حل پرونده ها داشته باشد. قبول کنید که میزان مهارت وکلا یکسان نیست و تعدادی از آن ها مهارت عجیبی در استدلال و نتیجه گیری دارند.
استفاده از تجربه دوستان
البته برای پیدا کردن چنین وکیلی می توانید از تجربه دوستان و آشنایان استفاده کنید تا بتوانید انتخاب خوبی داشته باشید. البته در مطالب بالا به این موضوع اشاره کردیم که مهارت یک وکیل به معنی استدلال درست و محکم و ارائه آن به بهترین شکل ممکن است.
ویژگی دیگری که یک وکیل خوب باید داشته باشد امانت داری است. به این موضوع توجه کنید که شما به عنوان موکل اسناد و مدارک مهمی را در اختیار وکیل قرار می دهید و اگر وکیل شما امانت دار خوبی نباشد چه اتفاقی برای آن مدارک خواهد افتاد؟ گاهی ممکن است که طرف مقابل شما در پرونده به آن اسناد و مدارک دسترسی پیدا کند و آن را از بین ببرد یا از ان بر علیه شما در جلسات دادگاه استفاده کند. پس یک وکیل خوب باید بتواند از مدارکی که در اختیار او قرار می دهید به خوبی نگهداری کند.
حفظ شأن قاضی
ویژگی دیگری که یک وکیل خوب باید ان را دارا باشد این است که در جلسات دادگاه شان و جایگاه قاضی را به خوبی رعایت کند. نحوه صحبت کردن با قاضی باید با نهایت احترام و ادب باشد. در هنگام صحبت کردن نباید تملق و تعریف را از حد گذراند.
اگر در یک جلسه به قاضی بی احترامی شود، قاضی می تواند وکیل را از جلسه اخراج کند و شما چگونه می توانید از حق خود بدون وکیل دفاع کنید؟ می توان به نحوه برخورد وکیل با قاضی با توجه به نحوه برخورد او با موکل دست پیدا کرد. به این موضوع دقت کنید که شخص با ادب با هر کسی محترمانه صحبت خواهد کرد و عکس آن هم همیشه صادق خواهد بود.
نکته بسیار مهمی که در رابطه با ویژگی های یک وکیل خوب باید به آن اشاره کرد این است؛ کسانی که به وکیل مراجعه می کنند معمولا سواد حقوقی بالایی ندارند و برای پیگیری پرونده های خود به کمک نیاز دارند. یک وکیل مهار باید بتواند مسائل پیچیده حقوقی را برای موکل خود به صورتی توضیح دهد که او هم در جریان پرونده قرار بگیرد و بداند که باید چه کارهایی را انجام دهد.
در اکثر مواقع که وکیل برای توضیح روند پرونده در حضور موکل هایی که سواد حقوقی بالایی ندارند از کلمات تخصصی و پیچیده استفاده می کند قصد دارد چیزی را از موکل پنهان کند. البته این چیز پنهان شده می تواند مهارت پائین وی باشد.
در مواردی هم این کار را می کند تا از موکل مبلغ بیشتری برای حق وکالت دریافت کند. در چنین مواقعی کاملا مواظب باشید. یک وکیل خوب کسی است که با موکل خود ساده و شفاف صحبت کند.
در مورد بالا گفتیم که وکیل خوب باید شفاف و ساده صحبت کند. علاوه بر این یک وکیل خوب باید بدون بیراهه رفتن به اصل ماجرا بپردازد تا بتواند در زمان کمتری پرونده را به نتیجه برساند. پرداختن به موارد بیهوده می تواند وقت زیادی را هدر دهد و در بسیاری از پرونده ها وقت اهمیت فراوانی دارد. یک وکیل خوب کسی است که بیراهه ها را به طور کامل کنار بگذارد و بر روی اصل ماجرا تمرکز کند.
یک وکیل خوب کسی است که در هنگام صحبت کردن مبالغه نکند. اگر پرونده دشوار است نباید آن را سخت تر از چیزی که هست نشان داد و اگر پرونده روند دادرسی آسانی دارد باید آن را به موکل اطلاع داد. در بسیاری از مواقع وکلایی که در گفتن روند پرونده مبالغه می کنند به این قصد این کار را انجام می دهند که مبلغ بیشتری را به عنوان حق وکالت دریافت کنند. به شما توصیه می کنیم در چنین مواقعی هوشیار باشید.
ویژگی دیگری که یک وکیل خوب باید آن را داشته باشد شجاعت است.
در بعضی از پرونده های می بینیم که روند دادرسی به صورتی پیش می روند که یکی از طرفین پرونده از آن بسیار ناراضی خواهد بود و اگر این طرف سابقه کیفری خاصی داشته باشد ممکن است وکیل طرف مقابل را تهدید کند.
در چنین مواقعی وکیل باید شجاعت داشته باشد تا بتواند از حق موکل خود دفاع کند. البته شجاعت به این معنی نیست که جان خود را به خطر بی اندازد، اما یک وکیل خوب نباید با کوچک ترین تهدید عقب بنشیند. وکیل در مقابل پرونده ای که قبول می کند و در مقابل موکل خود مسئول است و در تصمیم های خود نباید موکل و سرنوشت او را فراموش کند. زیرا موکل به وکیل اعتماد می کند و پرونده خود را به او سپرده است، پس در جواب این اعتماد باید کمی شجاعت داشت.
البته مواردی که در بالا به ان اشاره شد تنها ویژگی های یک وکیل خوب نیست و موارد بسیاری را می توان به آن اضافه کرد.
اما در این جا به علت آن که موضوع اصلی چیز دیگری است، ترجیح می دهیم در رابطه با موارد دیگر به طور طولانی بحثی نکنیم و به مروری از مهم ترین ویژگی های یک وکیل خوب بسنده می کنیم.
در نهايت با توجه به مطالب گفته شده مي توان نتبجه گرفت كه احتمال تغيير راي ديوان عالي كشور جز در مواقعي بسيار ويژه و خاص وجود نخواهد داشت. در اين مقاله به اين موضوع اشاره كرديم كه باطل شدن حكم را اعاده دادرسي مي گويند و شرايط آن را شرح داديم. نكته مهمي كه در رابطه با اعاده دادرسي بايد به آن توجه داشته باشيد اين است كه در اين جا به تمام شرايط آن اشاره نكرده ايم.
در این مقاله سعی بر این داشتیم که روند دادرسی و بررسی پرونده ها را به طور کامل توضیح دهیم تا زمانی که می خواهیم بگوییم چه پرونده هایی به دیوان عالی کشور می روند، خواننده بداند که یک پرونده چه مراحلی را گذرانده است که در نهایت به این مرحله رسیده است.
گفتیم که چه پرونده هایی در دیوان عالی کشور بررسی می شوند و به این مورد هم اشاره کردیم که جلسات در دیوان چگونه تشکیل می شوند.
به این موضوع اشاره کردیم که برای تشکیل و بررسی یک پرونده حداقل دو نفر نیاز است، زیرا در این صورت نمی توانند رای صادر کنند. این موضوع را هم توضیح دادیم که در دیوان عالی کشور جز در مواقع خاص طرفین پرونده را برای جلسه نمی خواهند و با توجه به مدارک موجود در پرونده رای دادگاه تجدیدنظر را رد یا قبول می کنند.
کلمه فرجام خواهی و زمانی که از آن استفاده می شود را در این مقاله به طور کامل توضیح دادیم و گفتیم که اگر کسی به دلایل کاملا موجه و منطقی نتواند در دادگاه تجدیدنظر حضور داشته باشد و در زمان صدور حکم نهایی غایب می باشد، می تواند در زمان مقرر و تعیین شده درخواست فرجام خواهی کند که کاملا هم ارزش با جلسه تجدیدنظر می باشد.
در ادامه مطالب سعی بر این داشتیم که ویژگی های یک قاضی دیوان عالی کشور و یک وکیل متخصص دیوان را شرح دهیم. گفتیم که شرایط در دیوان عالی با شرایط حاکم بر دادگاه های عمومی یا تجدیدنظر کاملا متفاوت است در نتیجه یک وکیل و یک قاضی که قصد دارد در دیوان کار کند، علاوه بر ویژگی های معمولی یک وکیل یا قاضی خوب باید ویژگی های خاصی هم داشته باشد که در مطالب بالا به طور ویژه آن را بررسی کردیم.
البته برای آگاهی بهتر و بیشتر خوانندگان ویژگی های یک وکیل خوب و یک قاضی (با توجه به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران) را شرح دادیم تا خواننده بداند که یک قاضی با چه شرایطی به این جایگاه رسیده است و یک وکیل خوب را چگونه و با توجه به چه ویژی هایی باید انتخاب کند.
امیدوارم مطالب گفته شده برای شما مفید بوده باشد.
