قرابت یکی از مهمترین مفاهیم حقوقی محسوب می شود. به طور کلی در قانون حقوقی از سه نوع قرابت استفاده شده است که عبارتند از قرابت نسبی، سببی و رضاعی. در غالب کشورها قوانین دو رابطه نسبی و سببی را تعریف کرده است. اما رابطه رضاعی مفهومی است که عمدتا در قانون ایران عنوان شده است.
قرابت به چه معنی است؟
- قرابت چند نوع است؟ انواع قرابت چیست؟
- قرابت سببی به چه معنی است؟
- قرابت نسبی به چه معنی است؟
- قرابت رضاعی به چه معنی است؟
- آثار قرابت چیست؟
- آثار قرابت سببی چیست؟
- آثار قرابت نسبی چیست؟
- آثار قرابت رضاعی چیست؟
- چرا از مفهوم قرابت در قانون استفاده می شود؟
- تاثیر قرابت در قانون چیست؟
- تاثیر قرابت در جامعه چیست؟
- کارکرد قرابت در جامعه چیست؟
- از قرابت چه استفاده ای می شود؟
- مهمترین موارد مربوط به قرابت چیست؟
- کارکرد یک وکیل تقسیم ارث در خصوص قرابت چیست؟
علت این موضوع را می توان در پایه و اساس قوانین ایران، یعنی اسلام دانست. در واقع قرابت رضاعی مفهومی است که اسلام آن را معرفی کرده و شرایط خاصی برای آن در نظر گرفته است.
حال در ادامه می خواهیم بیشتر با هر کدام از این قرابت ها آشنا شویم و مفاهیم آن را مورد بررسی قرار دهیم. در واقع مسئله ای که وجود دارد این است که هر کدام از این روابط قوانین مخصوص به خودش را دارد که باعث می شود آثار متفاوتی در روابط افراد و اجتماع داشته باشد. آثار این مسئله را می توان در روابط مالی مانند ارث و نفقه و … و روابط غیر مالی مانند حضانت فرزند به خوبی مشاهده کرد. در ادامه بیشتر می خواهیم در این خصوص صحبت کنیم. سعی ما این هست که هر کدام از این روابط گفته شده را به صورت مجزا مورد بررسی قرار دهیم. با ما همراه باشید.
قرابت نسبی و آثار آن
قرابت همانطور که گفته شد به سه دسته نسبی، سببی و رضاعی تقسیم می شود. قرابت نسبی به رابطه بین افراد بر اساس خون گفته می شود. در واقع اگر افراد به واسطه رابطه خونی با یکدیگر رابطه داشته باشند به این رابطه قرابت نسبی گفته می شود. به طور مثال پدر و فرزند، مادر و فرزند، برادر و خواهر و …. به عنوان رابطه نسبی محسوب می شود.
به طور کلی می توان رابطه نسبی را بر اساس قانون به دو دسته بسیار مهم در خط مستقیم و در خط اطراف تقسیم بندی کرد. رابطه نسبی در خط مستقیم بدین معنی است که طرفین به صورت مستقیم به صورت خونی با یکدیگر رابطه دارند. به طور مثال رابطه پدر و فرزند، پدربزرگ و نوه و … به عنوان یک رابطه مستقیم نسبی محسوب می شود.
اما رابطه خواهر و برادر به سبب این که توسط پدر و مادر ( مشترک یا غیر مشترک ) ایجاد می شود به عنوان رابطه در خط اطراف شناخته می شود. اما مسئله ای که وجود دارد این است که هر دو این رابطه آثار تقریبا یکسانی دارد. به طور مثال در قرابت نسبی آثاری مانند وراثت، حضانت فرزندان و ولایت قهری مطرح می شود. همچنین حرمت هایی در خصوص برقراری رابطه نکاح و ایجاد رابطه سببی در خصوص درجات اول روابط نسبی وجود دارد.
نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که مهمترین فرق میان رابطه مستقیم و رابطه در خط اطراف را می توان در طبقه وراثت دانست. در واقع افرادی که رابطه ان ها در خط مستقیم باشد در طبقه اول قرار می گیرند و سایر افراد در طبقه های دوم و سوم تعریف می شوند.
قرابت سببی و مفاهیم آن
قرابت سببی بر اساس یک عقد یا قرارداد ایجاد می شود. مهمترین و اصلی ترین عقد در این خصوص را می توان نکاح دانست. بر اساس این عقد، دو انسان ( زن و مرد ) با یکدیگر رابطه سببی برقرار می کنند. برقراری این رابطه آثار مختلفی دارد. این آثار از جنبه های مالی و غیر مالی قابل بررسی است.
به طور کلی با برقراری این رابطه امکان وراثت بین طرفین برقرار می شود. همچنین برخی از حقوق نسبت به یک دیگر ایجاد می شود که حقوق مالی زن را می توان از جمله مهمترین این حقوق دانست. همچنین بر اساس قانون و شرع امکان ازدواج با برخی از اقربای سببی وجود ندارد. برای اطلاع از این موضوع می توانید از یک وکیل راهنمایی بگیرید.
نکته بسیار مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که بر اساس قانون برقراری رابطه سببی باعث می شود که فرد با همان خط و بهر درجه که زوج یا زوجه او در قرابت نسبی دارد، داشته باشد. بگذارید با ذکر یک مثال این مفهوم را توضیح دهیم.
به طور مثال با برقراری رابطه نکاح میان زوجین، پدر و مادر زوجه به عنوان اقربای درجه اول زوج شناخته می شود و همین موضوع به صورت عکس نیز وجود دارد. بنابراین بر اساس قانون همان درجه اقربای افراد نسبت به یک دیگر در رابطه سببی نیز ایجاد می شود. این مهمترین نکته ای است که باید در این خصوص به خاطر داشته باشید. البته این مسئله تنها میان زوجین مطرح است. در کلام ساده تر شوهر خواهر زوجه هیچ قرابتی با زوج نخواهد داشت.
قرابت رضاعی و آثار مهم آن
به طور کلی می توان اینگونه بیان کرد که قرابت رضاعی از جمله مفاهیمی است که به صورت مستقیم از اسلام گرفته شده است. این رابطه به صورت اختصاصی بدین معنی است که اگر زنی به فرزندی شیر بدهد میان این دو فرد رابطه ای تحت عنوان قرابت رضاعی شکل می گیرد.
نکته بسیار مهمی که در این خصوص وجود دارد این است که این رابطه هیچ اثر مالی ندارد و تنها اثر غیر مالی که این رابطه ایجاد می کند این است که میان طرفین همان حرمتی را ایجاد می کند که در رابطه نسبی ایجاد می شد.
در کلام ساده تر کسانی که به واسطه رابطه نسبی امکان ازدواج با آن ها وجود ندارد در رابطه رضاعی نیز همان حکم را پیدا می کند. از طرف دیگر این مسئله در خصوص رابطه رضاعی زوج یا زوجه نیز وجود دارد. برای اطلاع از این موضوع می توانید از یک وکیل یا مشاور راهنمایی بگیرید.
